biuro@exploruj.pl 
801 009 588
Wyprawy górskie, trekkingi
Stok Kangri (6150 m)
Stok Kangri (ok. 6150 m n.p.m.) jest najwyższym szczytem Himalajskiego pasma Stok, położonego na terenie Ladakhu. Jest stosunkowo nietrudnym sześciotysięcznikiem. Wędrówkę zaczyna się dość wysoko, na wysokości około 3200 m n.p.m., szczyt jest położony blisko stolicy Ladakhu – Leh, a więc jest łatwo dostępny i nie wymaga poświęcenia długiego czasu. Wysokość jest jednak znacząca, wymagająca dobrej aklimatyzacji. W końcowej części wspinaczki czekają nas strome pola śnieżne oraz średnio trudna grań ale przetykana płatami twardego śniegu i eksponowana. Powyższe wymaga obycia z eksponowanym terenem i sprawności w posługiwania się czekanem i rakami (na poziomie zaawansowanego turysty).
Ladakh, popularnie zwany Małym Tybetem, to region położony w północno-zachodnich Indiach. Pod względem krajobrazowym, etnicznym i kulturowym bardziej przypomina Tybet niż miejsca, które zazwyczaj kojarzą nam się z Indiami. Ladakh jest wysokogórskim, suchym obszarem, na którym roślinność jest niemal całkowicie ograniczona do den dolinnych i nawadnianych pól. Ta odmienność od większości obszarów Indyjskich Himalajów spowodowana jest izolacją od wilgotnych mas powietrza i letnich monsunowych deszczy – Ladakh położony jest na północ od głównej grani Wysokich Himalajów, które stanowią barierę klimatyczną. Ludność regionu to w większości potomkowie Tybetańczyków, którzy przywędrowali tu ponad tysiąc lat temu. Ich język należy do grupy języków tybetańskich, a religią większości jest buddyzm tybetański. Dziś Ladakh jest jednym z najlepszych miejsc na świecie, w którym poznać można kulturę tybetańską.
Podczas tej wprawy poznamy środkową cześć Ladakhu, zlokalizowaną w okolicach doliny Indusu oraz stolicy regionu: Leh. W drodze na szczyt przejdziemy przez kilka wsi. Dni wędrówki (trekkingu), które poprzedzą atak szczytowy, zapewnią nam aklimatyzację ale też pozwolą poznać nieco kultury i krajobrazów tego niezwykłego regionu.
Wędrówkę rozpoczniemy u ujścia rzeki Markhi do Zaskaru (Zanskaru). Markha płynie równolegle do Indusu, na południe od niego, a między dwiema rzekami rozciąga się pasmo Stok. Atakując Stok Kangri od północy bardzo szybko nabiera się wysokości. Zaczynając wędrówkę tak jak to zrobimy, czyli po stronie przeciwnej, w dolinie Markhi, na południe on pasma Stok, wysokość nabierać będziemy nieco wolniej, co pomoże nam lepiej się zaaklimatyzować. Przed najwyższym biwakiem i atakiem szczytowym pokonamy dwie przełęcze o wysokości niespełna 5000 m n.p.m., kilka razy zanocujemy na wysokości około 4000 m. n.p.m.
Podczas trekkingu nasze duże plecaki będą niesione przez zwierzęta. Będziemy więc iść „na lekko” co pozwoli nam w pełni cieszyć się wędrówką, widokami i – zapewne – fotografowaniem. W zakładaniu obozu pomagać nam będą nasi przewodnicy, a posiłki szykować dla nas będzie nasz obozowy, lokalny kucharz, co pozwoli nam popróbować lokalnych potraw.
Przełom czerwca i lipca to dobry czas na wędrówkę tą trasą. Jest wtedy jeszcze stosunkowo mało turystów – szczyt sezonu turystycznego przypada na drugą połowę lipca i sierpień – na szlaku i na biwakach nie jest tłoczno, a i lokalna ludność nie jest jeszcze zmęczona codziennym widokiem przybyszów i przyjaźniej ich wita. Trekking poprzedzimy zwiedzaniem stolicy Ladakhu – Leh i najważniejszych miejsc w jego okolicy. Odbędziemy kilka spacerów i około 4-godzinną wędrówkę przez dwie przełęcze o wysokości ok. 3830 m n.p.m. Ten czas potrzebny nam będzie by przyzwyczaić nasze organizmy do warunków panujących powyżej 3000 m n.p.m. (stolica – Leh, do której przylecimy położona jest na wysokości ok. 3500 m n.p.m.).
Po zakończeniu wędrówki i krótkim odpoczynku w stolicy regionu, pokonamy jedną z najbardziej niezwykłych dróg świata przemieszczając się do Śrinagaru – stolicy sąsiadującego z Ladakhiem Kaszmiru. Stamtąd, po krótkim wypoczynku nad jeziorem, wśród bajkowych ogrodów, w otoczeniu Himalajskich szczytów, przelecimy do Delhi skąd udamy się w powrotną podróż do Polski.
Program dzień po dniu
Dzień 1 Przelot do Indii. Spotkamy się na lotnisku w Warszawie. Przez jedno z miast europejskich polecimy do Delhi, do którego dotrzemy późno w nocy lub o wczesnych godzinach kolejnego dnia.
Dzień 2 Przelot i odpoczynek w Leh. Rano wylecimy z Delhi w stronę Leh. Przelecimy nad Niziną Hindustańską oraz kolejnymi pasmami najwyższych gór świata – Śiwalik, Małymi Himalajami oraz główną granią Wysokich Himalajów – i dotrzemy do stolicy Ladakhu: Leh. Dzień poświęcimy na odpoczynek i spacery, by przyzwyczaić nasze organizmy do funkcjonowania na wysokości około 3500m.
Dzień 3 Zwiedzanie okolic Leh. Wciąż aklimatyzując się, spędzimy dzień na zwiedzaniu miejsc położonych w pobliżu Leh. Odwiedzimy pięknie położoną na wzgórzu nad Indusem Gompę Spituk, przespacerujemy się przez wieś nad brzeg Indusu, pojedziemy do pobliskiej wsi Fjang (Phyang), w której zwiedzimy okazały klasztor i pospacerujemy wśród malowniczych pól.
Dzień 4 Trekking Leh – Alchi. Opuścimy Leh, przejedziemy do wsi Hemis Shukpachan skąd rozpoczniemy około 4-godzinną wędrówkę do Ang. Pokonamy dwie przełęcze wznoszące się na wysokość około 3830m. Po wędrówce przejedziemy do Alći (Alchi), w którym zanocujemy.
Dzień 5 Alchi – Leh. W Alći (Alchi) znajduje się najsłynniejsza buddyjska świątynia Ladakhu, perła sztuki buddyjskiej. W drodze powrotnej do Leh odwiedzimy klasztor w Likirze, zatrzymamy się w Basgo, w którym znajduje się niesamowicie położony klasztor-twierdza. Przejeżdżać będziemy ponad imponującym połączeniem dwóch rzek – ujściem Zaskaru (Zanskaru) do Indusu. Nocleg w Leh.
Dzień 6 Leh – Skyu. Tego dnia rozpoczniemy trekking. Najpierw przejedziemy jeepami w górę rzeki Zaskar, do miejscowości Ćiling (Chiling). Tu czekać nas będzie przeprawa ponad rzeką Zanskar za pomocą nowo wybudowanego mostu. Na wschodnim brzegu, niedaleko od ujścia Markhi do Zaskaru rozpoczniemy marsz. Dość szybko dojdziemy do wsi Skyu (ok. 3430m), w której będzie znajdował się nasz obóz.
Dzień 7 Skyu – Shingo. Opuścimy dolinę Markhi skręcając ku północy w boczną dolinę. Zanocujemy w pobliżu wsi Shingo, na wysokości ok. 4100 m n.p.m.
Dzień 8 Shingo – Rumbak. Oswajamy się z wysokością. Przez przełęcz Kanda La (ok. 4973 m n.p.m.) przejdziemy na północną stronę pasma Stok. Zejdziemy w dół do wsi Rumbak, później znów w górę. Zanocujemy nad wsią, na wysokości ok. 4000 m n.p.m.
Dzień 9 Rumbak – biwak u stóp Stok Kangri. Do pokonania kolejna przełęcz – Stok La (ok. 4950m) i zejście do biwaku już w dolinie u stóp Stok Kangri, na wysokości ok. 4500 m.
Dzień 10 Podejście do Bazy pod Stok Kangri. Niezbyt długie podejście ale na znacznej wysokości. Tego dnia dojdziemy do bazy pod Stok Kangri, z którego przed świtem kolejnego dnia rozpoczniemy atak szczytowy. Nasz obóz będzie na wysokości ok. 5100 m n.p.m.
Dzień 11 Atak szczytowy na Stok Kangri. Przed świtem rozpoczniemy atak szczytowy. Wysokość będzie powodować, że poruszać się będziemy bardzo wolno. Częściowo przez lodowiec, później stromo w kierunku szczytu. Zejście do bazy będzie znacznie łatwiejsze.
Dzień 12 Zejście z Bazy. Raczej relaksowy dzień, niezbyt długie zejście w dół doliną w kierunku wsi Stok.
Dzień 13 Stok – Leh. Dalsze zejście do wsi Stok. Znajduje się w niej pałac, w którym mieszkają dziś potomkowie królów Ladakhu. Przejazd do Leh, zakwaterowanie i odpoczynek.
Dzień 14 Dzień na odpoczynek. Ten dzień poświęcimy na odpoczynek, niezbyt intensywne zwiedzanie Leh i ewentualne zakupy.
Dzień 15 Przejazd Leh – Mulbekh. Wynajętymi samochodami opuścimy Leh. Początkowo jechać będziemy znaną nam drogą, w dół doliny Indusu. Dalej opuścimy Indus i dziesiątkiem serpentyn podjedziemy do niezwykle malowniczego i niesamowicie położonego klasztoru w Lamayuru. Pokonamy dwie przełęcze i zatrzymamy się na nocleg we wsi Mulbekh, w której znajduje się licząca około 15-stuleci gigantyczna płaskorzeźba Buddy Maitreji.
Dzień 16 Przejazd Kargil – Śrinagar. Kontynuując podróż przejedziemy przez Kargil, drugie po Leh miasteczko Ladakhu. Dotrzemy do przełęczy Zodźi (Zoji La) – miejsca umożliwiającego przejazd przez główną grań Wysokich Himalajów. Pokonując ją przekroczymy wyraźnie widoczną granicę krajobrazową. Ladakh zostanie za nami; wjedziemy do zielonego, pełnego strzelistych szczytów Kaszmiru. Dotrzemy do stolicy regionu – Śrinagaru. Tu zanocujemy na łodzi-hotelu na jeziorze.
Dzień 17 Śrinagar. Dzień poświęcimy na zwiedzanie Śrinagaru. Odwiedzimy malowniczą choć mocno zniszczoną i zaniedbaną starówkę oraz przynajmniej jeden ogród z czasów dynastii Wielkich Mogołów.
Dzień 18 Przelot do Delhi i dalej do Polski. Opuścimy Śrinagar samolotem. W zależności od rozkładu lotów kilka godzin spędzimy w stolicy Indii na małym zwiedzaniu. Wieczorem lub w nocy udamy się na lotnisko skąd odlecimy do Europy.
Dzień 19 Powrót do Warszawy. Tu zakończymy naszą wyprawę.
AUTOR PROGRAMU
Radek Kucharski jest autorem przewodnika „Trekking in Ladakh” wydanego przez Cicerone Press. Ladakh odwiedza regularnie od 2004 r. Wędrował tam samotnie i z grupami; nie tylko wiosną, latem i jesienią ale też zimą. Poza Ladakhiem wędrował po górach Iranu, w Karakorum w Pakistanie, w Indyjskich i Nepalskich Himalajach, górach Skandynawii. Jako pilot pracuje od 2010 r., prowadząc przede wszystkim wyjazdy trampingowe i trekkingowe po Indiach i Nepalu.
CENY
Cena programu zawiera:
- obsługę trekkingu która obejmuje: konny transport bagażu podczas trekkingu (do 20kg), namiot (jeden na 2 osoby) i karimatę/materac, opiekę przewodnika oraz obsługi (m.in. kucharza), posiłki podczas trekkingu (śniadanie, obiado-kolację i suchy prowiant na drogę),
- przejazdy i noclegi poza trekkingiem, zgodnie z programem;
- bilety wstępu do zwiedzanych zabytków;
- ubezpieczenie KL i NNW;
- opiekę polskiego pilota.
Cena nie zawiera:
- przelotu na trasie z Polski do Leh oraz ze Śrinagaru do Polski;
- opłaty za wizę Republiki Indii (184 zł) i jej wydanie (40 zł), opłaty te mogą ulec zmianie niezależnie od Organizatora wyprawy;
- wyżywienia poza trekkingiem (ok. 100 Euro);
- pozwolenia na wejście na szczyt (ok. 40 Euro);
- pozwoleń na fotografowanie i filmowanie zwiedzanych miejsc (sporadycznie);
- wydatków osobistych;
- napiwków.
WIZY DO INDII
Nasze biuro Exploruj.pl nie pośredniczy w załatwianiu wiz do Indii (ale skutecznie pomaga w przejściu przez ten proces). System ich wydawania fizycznie nam to uniemożliwia. Zajmuje się tym oficjalnie tylko jedna firma w Polsce (i nie tylko), ustanowiona oficjalnym pośrednikiem przez rząd Indyjski. Jest też prosta i szybka możliwość uzyskania wizy indyjskiej – samodzielnie przez internet. Szczegółowe opisy procedury i porady przesyłamy uczestnikom w informatorze.
NIECO WIĘCEJ O TREKKINGU
Wstęp. Ladakh nie jest łatwym terenem do wędrowania. Położony jest bardzo wysoko – nasze organizmy muszą się zaaklimatyzować by móc tu funkcjonować, a nawet po odpowiednim przystosowaniu poruszamy się tu wolniej niż na niższych wysokościach. Są tu duże amplitudy temperatur – w ciągu dnia jest często upalnie, a ostre słońce potrafi zmęczyć, nocą zaś temperatura spada często poniżej 0. W Ladakhu jest jednak sucho, a raczej bardzo sucho, więc zimno nie jest tu bardzo dokuczliwe, a rankiem robi się ciepło w chwilę po tym jak zaczyna świecić słońce. Prawie nie ma tu infrastruktury turystycznej, co powoduje, że podczas trekkingu śpi się w namiotach, a niemal cały prowiant trzeba nieść ze sobą. Ladakh jest jednak fantastycznym terenem na trekking! Są tu niezwykłe krajobrazy, prawie gwarantowana dobra pogoda, przyjaźni, gościnni i pogodni ludzie i niezwykle ciekawe zabytki kultury i historii. Można tu wędrować od wsi do wsi poznając lokalną kulturę lub chodzić w trudno dostępnym terenie nie spotykając nikogo przez wiele dni. Na przełomie czerwca i lipca w Ladakhu zaczyna się lato. W roślinność jest świeżo-zielona, ludność prowadzi prace polowe. W ciągu dnia jest zwykle pogodnie, słonecznie i dość ciepło (ok. 20 stopni). Wieczorami, w nocy i rano na wyższych biwakach będzie mroźnie.
Organizacja wędrówki
Wędrować będziemy pod opieką kilkorga górali ladakhijskich i z pomocą kilku zwierząt, które będą nieść nasze duże plecaki, sprzęt i prowiant. Każdy z nas nosić będzie plecaczek z wodą, ciepłą bluzą, aparatem i prowiantem na dzień. Nocować będziemy w namiotach, po części na prostych kempingach przy wsiach, a częściowo na górskich polanach. Przez większość trekkingu nastawić się musimy na podstawowe tylko mycie – prysznic z ciepłą wodą będzie dopiero w Leh – na biwakach będziemy mieli do dyspozycji strumienie i ewentualnie trochę podgrzanej wody. Jeść będziemy lokalne potrawy, które szykować będzie – przy naszej pomocy – nasz ladakhijskich kucharz. Wędrówka i towarzyszące jej podziwianie krajobrazów, wypełniać nam będzie większość czasu w ciągu dnia – zwykle potrwa 5-8 godzin codziennie. Taki sposób organizowania wędrówki ułatwia w największym stopniu trekkingi i wejścia na szczyty w Ladakhu. W podobny sposób przemierza co roku Ladakh, wiele grup amatorów wędrówek górskich z różnych zakątków świata.
Z kim pójdziemy? Na trekking pójdziemy z przewodnikiem z grupy, która prowadzeniem po górach Ladakhu miłośników gór z Europy zajmuje się sporo ponad 20 lat. To ludzie stamtąd, ze środkowego Ladakhu i z Zaskaru (Zanskaru), którzy wędrują po okolicy od urodzenia, którzy potrafią tam funkcjonować nie tylko latem i jesienią ale i zimą, kiedy ziemię przykrywa gruba warstwa śnieżnego puchu a rzeki ścina lód. Nikt inny nie pokaże nam lepiej tego niesamowitego regionu pięknych krajobrazów i ciekawych ludzi!
Informacje dodatkowe i porady
Większość miejsc w Ladakhu położony jest na wysokości powyżej 3000 m n.p.m. Do funkcjonowania w tutejszych warunkach nasze organizmy muszą się przyzwyczaić. Każdy z nas aklimatyzuje się inaczej. Po przylocie do Leh – który będzie pewnym wyzwaniem dla naszych organizmów, gdyż miasto położone jest na wysokości ok. 3500 m n.p.m. – prawie cztery dni poświęcimy na niezbyt intensywne zwiedzanie, odpoczynek, spacery, aklimatyzację i jedną około 4-godzinną wędrówkę. To powinno wystarczyć byśmy wszyscy przystosowali się do panujących tam warunków. Mimo to u niektórych z nas mogą wystąpić objawy choroby wysokościowej – nie możemy tego wykluczyć. Są one zwykle niegroźne i ustępują po około 2 dniach ale zignorowane oraz u osób, które cierpią na niektóre choroby przewlekłe mogą mieć bardzo poważne konsekwencje. Dlatego bardzo ważnym jest, by przed wyjazdem skonsultować się z lekarzem w sprawie ewentualnych zdrowotnych przeciwwskazań wyjazdu. Zalecamy też przejrzenie informacji dotyczących choroby wysokościowej zawartych w Poradniku medycznym p. dr Roberta Szymczaka. Bardzo ważne jest też, by podczas wyprawy obserwować swój organizm, obserwować wzajemnie innych uczestników i o wszystkich dolegliwościach rozmawiać z pilotem grupy.
Żadne szczepienia na podróż do Indii nie są konieczne ale zaleca się zwykle przynajmniej szczepienie przeciwko WZW i durowi brzusznemu. Ważne jest też by być zabezpieczonym przed tężcem. W sprawie szczepień sugerujemy konsultacje z lekarzem lub punktem szczepień Państwowej Inspekcji Sanitarnej (sanepidu). Kompleksowe informacje na temat szczepień przed podróżą znaleźć można tutaj.
To nie jest wyprawa dla „ekstremalistów” ale od uczestników wymagana jest dobra kondycja, dobry stan zdrowia i doświadczenie górskie. Zalecane jest doświadczenie w wędrowaniu na wysokości powyżej 4000 m n.p.m.
W Ladakhu, przed trekkingiem oraz w drodze z Leh do Śrinagaru po jego zakończeniu poruszać się będziemy wynajętym busikiem lub jeepami. W Śrinagarze i podczas krótkiego pobytu w Delhi poruszać się będziemy lokalnymi środkami transportu (metro, riksze, autobusy) i pieszo. W miastach oraz w większych miejscowościach mieszkać będziemy w pensjonatach lub hotelikach (dość przyzwoitych ale nie „gwiazdkowych”), w pokojach 2-3 osobowych, zwykle z łazienkami. Podczas trekkingu spać będziemy w namiotach – po dwie osoby.
Przed i po zakończeniu trekkingu żywić się będziemy w lokalnych barach i restauracjach oraz w pensjonatach, w których będziemy nocować. W czasie trekkingu posiłki przygotowywać będzie nam kucharz bazując przede wszystkim na lokalnych produktach. W drogę ruszać będziemy po śniadaniu, w kolejnym obozowisku jeść będziemy wieczorny posiłek. Na drogę każdy będzie dostawał paczkę prowiantową.
W Ladakhu jest pogodnie, sucho, zwykle słonecznie, opady zdarzają się rzadko ale miewaliśmy już deszczowe dni i nocne opady śniegu. Charakterystyczną cechą są znaczne amplitudy temperatur zarówno między dniem i nocą jak i pomiędzy cieniem a miejscem na słońcu. Popularne stwierdzenie mówi, że w Ladakhu można doznać jednocześnie poparzeń słonecznych i odmrożeń siedząc częściowo w cieniu, częściowo na słońcu. Choć to stwierdzenie jest trochę przesadzone, to oddaje charakter tutejszych warunków.
Na biwakach, nocą temperatura będzie czasami spadać mniej więcej 10 stopni poniżej zera. Musimy więc zabrać śpiwory, które w takich warunkach zapewnią nam komfortowy sen. Namioty (przyzwoite) i materace/karimaty zostaną dostarczone przez agencję organizującą trekking.
Na pewno trzeba mieć ze sobą rękawiczki, czapkę i ciepłą kurtkę i ze dwie bluzy polarowe oraz kurtkę chroniącą od wiatru. Zimno będzie przede wszystkim wieczorami na najwyższych biwakach oraz podczas wyjścia na atak szczytowy – będzie wtedy na pewno przynajmniej 10 stopni mrozu. Zalecamy skórzane, wysokie (za kostkę) buty trekkingowe ze sztywną podeszwą, umożliwiające przypięcie raków (skorupy nie są potrzebne); jeśli są nowe, to koniecznie trzeba je rozchodzić przed wyjazdem. Sugerujemy zabranie kijków trekkingowych i jeśli ktoś nie jest przyzwyczajony do chodzenia z nimi, wypróbować je na wędrówce przed wyjazdem. Konieczne są dobre okulary przeciwsłoneczne i krem z silny filtrem. Trzeba mieć pojemnik na wodę do picia (najlepiej dwa o pojemności min. 1l każdy) – wygodne są tzw. camel-bagi, czyli pojemniki z rurką, które wkłada się do plecaka i popija z nich w marszu. Nie będzie możliwości gotowania wody po drodze (oczywiście w obozowiskach będziemy dostawać do posiłków gorące napoje) więc należy wziąć ze sobą z Polski pastylki do odkażania wody (dostępne w dobrych sklepach turystycznych) lub dobry filtr. Przyda się latarka; należy wziąć lekarstwa – przeciwbólowe, na przeziębienie i na zatrucia plus wg osobistych potrzeb.
Pakujemy się w plecaki (do 20kg). Podczas trekkingu niesione będą przez konie. Poza trekkingiem zdarzać się będzie, że trzeba będzie przenieść je kilkadziesiąt-kilkaset metrów. Można zabrać pokrowiec, który chronić będzie plecak przed zabrudzeniem (deszcz może zdarzyć się w Kaszmirze; w samym Ladakhu raczej nie, choć oczywiście nie jest wykluczony). Potrzebne są też mniejsze plecaki na rzeczy, które potrzebne nam będą w ciągu dnia, w tym podczas pieszych, kilkugodzinnych wędrówek (woda, aparat, czapka, kurtka, pojemnik prowiantowy).
Zdjęcia z wyprawy Exploruj.pl na Stok Kangri
Social Share
